-
1 urgueō or urgeō
urgueō or urgeō ursī, —, ēre [VERG-], to press, push, force, drive, impel, urge: unda impellitur undā Urgueturque eadem veniens urguetque priorem, O.: urgueris turbā circum te stante, H.: urgues ruiturum saxum, i. e. roll up, O.: in obnixos urguentur cornua, V.— Poet. intrans.: urguent ad litora fluctūs, press, V.— To press upon, weigh down, bear hard upon, press hard, beset: legionem urgueri ab hoste, Cs.: hinc Pallas instat et urguet Hinc contra Lausus, V.: te, H.— To weigh down, burden, oppress, clog: onus iam urguentis senectutis: Quod latus mundi malus Iuppiter urget, H.: urgeri longā Nocte, H.: populus militiā atque inopiā urguebatur, S.: urguens malum.— To urge, press, stimulate, drive, solicit: Milo unus urgebat: etiam atque etiam insto atque urgeo: nihil urget, is pressing.—To press upon, crowd, hem in, confine: urbem hanc urbe aliā: Quāque pharetratae vicinia Persidis urguet, V.—Fig., to press, ply, urge, insist: interrogando: illum neque ursi, neque levavi: sed urguetis hominum esse istam culpam non deorum.— To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on, drive: istam occasionem et facultatem: ius, aequitatem: Minyeīa proles Urget opus, O.: vestem, V.: Urget diem nox, H.: forum, i. e. frequent: altum, plunge into, H.: Marisque urges Submovere litora, hasten, H.: abrumpi dissimulationem urgebat, insisted, Ta. -
2 urgueo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
3 urgeo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
4 urgeo
urgeo u. (in den besten Hdschrn.) urgueo, ursī, ēre (vgl. gotisch wrikan, verfolgen, peinigen), drängen, drängend fortstoßen, treiben, stoßen, I) eig.: a) tr. hostes urgebant, drängten, drangen ein, Sall.: pedem (alcis) pede (suo), Verg.: naves in Syrtes, auf die Sandbänke treiben, Verg.: vocem ultra vires, über die Kräfte, übermäßig anstrengen, Quint.: orationem, mit Hitze, leidenschaftlich sprechen, Quint. – b) intr. sich drängen, longique urguent ad litora fluctus, Verg. georg. 3, 200. – II) übtr.: 1) drängend belästigen, bedrängen, hart zusetzen, keine Ruhe lassen, quem morbus urget, Hor.: mortifero morbo urgeor, Cic.: urgens malum, Cic.: urgens senectus, Cic.: alqm fame, Sall.: insto atque urgeo, Cic.: nihil urget, nichts drängt (dich), d.i. es hat keine Eile, Cic.: ursit me litteris, ut etc., Asin. Poll. in Cic. ep.: famulas laboribus, drängen (treiben an) die M. zur Arbeit, Ov.: alqm flebilibus modis, jmd. unablässig bejammern, Hor.: altum, nach dem hohen Meere hindrängen, Hor. – urgeri m. Genet., wegen etw. hart bedrängt (in die Enge getrieben) werden (= hart beschuldigt werden), quia male administratae provinciae aliorumque criminum urgebatur, Tac. ann. 6, 29 zw. – 2) durch seine unmittelbare Nähe od. Folge gleichs. bedrängen, a) eine Örtl. einengen, urbem urbe aliā premere atque urgere, beschränken u. in die Enge treiben, Cic. de lege agr. 1, 16: vallem, Verg. Aen. 11, 524: ebenso ibid. 7, 566: absol., ab tergo Alpes urgent, Liv. – b) eine Zeit verdrängen, urget diem nox et dies noctem, Hor. epod. 17, 25. – c) absol., drängen, urgente iam vespere profecti, indem es stark gegen Abend ging, Lact. 4, 15, 20. – 3) jmdm. durch die Rede, durch Fragen usw. zusetzen, ihn in die Auge treiben = immer etw. einwenden, interrogando, Cic.: rustice, Cic.: urg bor iam omnium vestrûm convicio, gleich ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic.: urgeor m. Infin., rursus urgemur etiam de ipsorum somniorum retractatu quibus anima iactatur exprimere, Tert. de anim. 46 in. – 4) etw. eifrig betreiben, von etw. nicht ablassen, opus, Ov.: arva, Hor.: iter, Ov.: occasionem, eifrig benutzen, Cic.: forum, viel auf dem F. sein, Cic.: propositum, beharren bei usw., Hor.: ius, auf strenges Recht dringen, Cic. – m. Infin., urges summovere maris litora, bemühst dich usw., Hor. carm. 2, 18, 20. – m. Acc. u. Infin., cum abrumpi dissimulationem urguebat, darauf drang, Tac. ann. 11, 26.
-
5 urgeo
urgeo u. (in den besten Hdschrn.) urgueo, ursī, ēre (vgl. gotisch wrikan, verfolgen, peinigen), drängen, drängend fortstoßen, treiben, stoßen, I) eig.: a) tr. hostes urgebant, drängten, drangen ein, Sall.: pedem (alcis) pede (suo), Verg.: naves in Syrtes, auf die Sandbänke treiben, Verg.: vocem ultra vires, über die Kräfte, übermäßig anstrengen, Quint.: orationem, mit Hitze, leidenschaftlich sprechen, Quint. – b) intr. sich drängen, longique urguent ad litora fluctus, Verg. georg. 3, 200. – II) übtr.: 1) drängend belästigen, bedrängen, hart zusetzen, keine Ruhe lassen, quem morbus urget, Hor.: mortifero morbo urgeor, Cic.: urgens malum, Cic.: urgens senectus, Cic.: alqm fame, Sall.: insto atque urgeo, Cic.: nihil urget, nichts drängt (dich), d.i. es hat keine Eile, Cic.: ursit me litteris, ut etc., Asin. Poll. in Cic. ep.: famulas laboribus, drängen (treiben an) die M. zur Arbeit, Ov.: alqm flebilibus modis, jmd. unablässig bejammern, Hor.: altum, nach dem hohen Meere hindrängen, Hor. – urgeri m. Genet., wegen etw. hart bedrängt (in die Enge getrieben) werden (= hart beschuldigt werden), quia male administratae provinciae aliorumque criminum urgebatur, Tac. ann. 6, 29 zw. – 2) durch seine unmittelbare Nähe od. Folge gleichs. bedrängen, a) eine Örtl. einengen, urbem urbe aliā premere atque urgere, beschränken u.————in die Enge treiben, Cic. de lege agr. 1, 16: vallem, Verg. Aen. 11, 524: ebenso ibid. 7, 566: absol., ab tergo Alpes urgent, Liv. – b) eine Zeit verdrängen, urget diem nox et dies noctem, Hor. epod. 17, 25. – c) absol., drängen, urgente iam vespere profecti, indem es stark gegen Abend ging, Lact. 4, 15, 20. – 3) jmdm. durch die Rede, durch Fragen usw. zusetzen, ihn in die Auge treiben = immer etw. einwenden, interrogando, Cic.: rustice, Cic.: urg bor iam omnium vestrûm convicio, gleich ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic.: urgeor m. Infin., rursus urgemur etiam de ipsorum somniorum retractatu quibus anima iactatur exprimere, Tert. de anim. 46 in. – 4) etw. eifrig betreiben, von etw. nicht ablassen, opus, Ov.: arva, Hor.: iter, Ov.: occasionem, eifrig benutzen, Cic.: forum, viel auf dem F. sein, Cic.: propositum, beharren bei usw., Hor.: ius, auf strenges Recht dringen, Cic. – m. Infin., urges summovere maris litora, bemühst dich usw., Hor. carm. 2, 18, 20. – m. Acc. u. Infin., cum abrumpi dissimulationem urguebat, darauf drang, Tac. ann. 11, 26. -
6 urgeo
(urgueo), ursī, —, ēre1)а) жать, давить ( onus urget Pl)Quintilium perpetuus sopor urget H — вечный сон объемлет Квинтилияб) напирать, нажимать ( hostes urgebant Sl); втискивать ( naves in brevia V); толкать, вталкивать, вкатывать ( saxum O); теснить, преследовать ( urgueri ab inimicis C); вытеснять ( dies diem urget O); гнать, погонять ( unda undam urget O)altum u. H — устремляться в открытое море3) мучить ( aliquem fame Sl T); угнетать ( aliquem laboribus O): удручать (urgens senectus C)4) прилегать, примыкать, быть смежнымu. vallem V — прилегать к долинеurbem aliā urbe u. C — строить один город рядом с другим6) донимать, осаждать ( aliquem interrogando C); нападать ( ferro urgeri Lcn)hac urguet lupus, hac canis погов. H — с одной стороны угрожает волк, с другой — собака (о положении «между двух огней»)7) твёрдо отстаивать ( jus C); настойчиво предлагать, без устали повторять, упорствовать, настаивать ( propositum H); не уходить, упорно оставаться, постоянно находиться (u. forum C)8) жадно ловить, использовать (occasionem C; successūs suos Lcn)9)а) напрягать ( vocem ultra vires Q); ревностно трудиться, налегать (u. opus O); ускорять ( iter O)u. orationem Q — горячо говоритьб) усердно обрабатывать ( arva H) -
7 urgueo
ursī, —, ēre v. l. = urgeo -
8 urgenter
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
9 perurgeo
per-urgeo (-urgueo), ursī, —, ēre1) прижимать, теснить (aliquem Amm, Treb etc.)p. festinationem Treb — усиленно торопитьsacra p. LJ — посвятить себя исследованию сокровенных тайн -
10 adurgeo
ad-urgeo (ad-urgueo), ēre, I) andrängen, -drücken, dentem digito, Cels. 7, 21. no. 1 extr. – II) übtr., eifrig verfolgen, vor sich her jagen, alqm remis, Hor. carm. 1, 37, 17.
-
11 adurgeo
ad-urgeo (ad-urgueo), ēre, I) andrängen, -drücken, dentem digito, Cels. 7, 21. no. 1 extr. – II) übtr., eifrig verfolgen, vor sich her jagen, alqm remis, Hor. carm. 1, 37, 17. -
12 PUSH
[N]CONCITAMENTUM (-I) (N)CONATUM (-I) (N)CONCITATUS (-US) (M)IMPRESSIO (-ONIS) (F)INPRESSIO (-ONIS) (F)CONAMEN (-MINIS) (N)PULSUS (-US) (M)CONATUS (-US) (M)CONATIO (-ONIS) (F)STRENUITAS (-ATIS) (F)[V]PELLO (-ERE PEPULI PULSUM)PAELLO (-ERE PAEPULI PULSUM)URGEO (-ERE URSI)TRUDO (-ERE TRUSI TRUSUM)TRUSO (-ARE -AVI -ATUM)TUDITO (-ARE -AVI -ATUM)QUATIO (-ERE QUASSUM)PERPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)URGUEO (-ERE URSI)- GIVE A PUSH
См. также в других словарях:
u̯reg- (and u̯erg-?) (*su̯erg-) — u̯reg (and u̯erg ?) (*su̯erg ) English meaning: to push, drag, drive Deutsche Übersetzung: ‘stoßen, drängen, puffen, treiben, feindselig verfolgen” Material: O.Ind. perhaps vrájati ‘schreitet, goes”, pra vrüja yati “läßt wandern … Proto-Indo-European etymological dictionary